سلام
روزی که رتبه های کنکور اومد با بی شرمی گفتم "خدا رو شاکرم" و سرم رو نیمه افراشته نگهداشتم اما حالا می بینم همه گاهی اوقات اشتباهات فاحشی می کنند. اون روز از دلم گذشت که خدا کمک کرد اما دیروز فهمیدم که "تنها" خدا کمک کرد
شرمنده ام از خدا چون گاهی اونقدر به آدم کمک می کنه که حتی خجالت می کشی بگی خدا رو شکر. واقعاً به هر کس بخواد عزت می ده و هر کس رو بخواد ذلیل می کنه
من هم از علم و صنعت رفتم اما هر جا باشم یه علم و صنعتی هستم
نه برای استاداش ، که بسیار گرامی و قابل احترامند
نه برای محیطش ، که بسیار زیبا و سرسبز بود
و نه برای هزاران هزار چیز خوبی که اون جا بدست آوردم
بلکه برای دوستان خوبی که پیدا کردم
یا غافر الذنب و یا توّاب
